نقد و بررسی PlayStation 5

با توجه به نزدیک شدن به زمان عرضه کنسول‎های نسل نهم و آغاز این نسل، کم کم بحث نقد و بررسی کنسول‎های جدید و توانایی‎شان به میان می‎ آید. در این مقاله قصد داریم به بررسی کنسول محبوب PlayStation 5 بپردازیم که در آستانه عرضه است و نقات قوت و ضعف آن را با هم مرور کنیم. در ادامه همراه وبسایت نوین اسپات باشید.

در نسل قبل، کنسول سونی یعنی پلی‎استیشن 4 به موفقیت عظیمی نسبت به رقبایش رسید. به عقیده بسیاری، کنسول نسل نهمی سونی نیز قرار است همانطور باشد. حداقل از نظر اندازه که بسیار بزرگ‎تر از رقبا و کنسول‎های دیگر است! گرچه با وجود ظریف و کوچک نبودن، PlayStation 5 این ضعف با پتانسیل و توانایی‎های جذابش جبران می‎کند. از نمونه آن می‎توان به هارد SSD بسیار سریع و کنترلر جدید و کاملاً متفاوتش، اشاره نمود که برخلاف نسل‎های قبل، اسم DualShock را یدک نمی‎کشد و حال به DualSense تبدیل شده است که خود نشانی از جهش و تغییر است. ممکن است همه افرادی که قصد کوچ کردن به نسل نهم را دارند به دلیل نداشتن تلویزیون یا مانیتورهای مناسب نتوانند از پتانسیل کامل آن استفاده کنند و به درستی رفتن با نسل بعد را حس نکنند. با این حال، کنترلر PlayStation 5 سعی دارد حس جهش به نسلی جدید را به تک تک بازی‎بازان اعمال کند. ویژگی معروف Haptic Feedback آن، به طرز استثنایی متفاوت و جذاب است و حس بازی کردن و لذت بردن را از آن را به شکلی جدید و نو به شما تزریق می‎کند. تا تجربه استفاده از آن را نداشته باشید، به راستی هیچ توضیح و توصیفی نمی‎تواند درک‎تان از آن را یاری کند.

برخلاف اکثر کنسول‎هایی که می‌شناسیم، PlayStation 5 یک قطعه کامل و سرهم نیست بلکه از چهار قطعه مجزا تشکیل شده است. ساختار کنسول به این صورت است که دو قطعه پلاستیکی سفید رنگ، کناره‎های آن را در بر گرفته و در وسط این دو، مانند ساندویچ بخش سیاه رنگ کنسول واقع است. در جعبه آن نیز، یک استند قابل جدا شدن وجود دارد. قسمت عقبی آن نیز که جایی برای خروج گرما است، جذاب و زیبا طراحی شده و به هیچ وجه آزار دهنده نیست. به نظر می‎رسد ظاهر کنسول تا حد زیادی می‎تواند برای اکثر افراد راضی کننده باشد. گرچه ممکن است گوشه‎های سفید رنگ بالایی آن برای بعضی افراد اذیت کننده باشد. قرار دادن آن درون یا بر روی میز تلویزیون، ممکن است بیش از سایر کنسول‎ها جلب توجه کند زیرا امروزه تلویزیون‎ها، مانیتورها، بلندگوها و اکثر وسایل این چنینی سیاه طراحی شده و داشتن شی بزرگ و سفید رنگی مانند PlayStation 5 می‎تواند به راحتی جلب توجه نماید. نسبت به سایر تکنولوژی‎های امروزه که بر ساده بودن طرح‎شان تاکید دارند، راهکار متفاوتی را در بر گرفته است که ممکن است برای عده‎ای خوشایند و برای عده‎ای ناخوشایند باشد. در نسخه 499 دلاری آن، در جلو درایو بلوری را شاهد هستیم. یک پورت USB Type A با سرعت بالا و نیز در زیر آن یک پورت USB Type C با سرعت بالا دیده می‎شود. در زیر آنان نیز مانند هر کنسولی شاهد دکمه Eject جهت خارج کردن دیسک و نیز دکمه پاور هستیم. این دو دکمه دقیق مانند هم طراحی شده‎اند ولی دکمه Eject تا حدی کوچکتر از دکمه پاور می‎باشد. این نیز می‎تواند برای کسانی که کارایی دکمه‎ها را ممکن است فراموش کنند بسیار مفید است. در پشت آن، شاهد قسمت ورودی کابل برق، یک پورت HDMI، دو پورت USB Type A با سرعت بالا و یک پورت Ethernet جهت اتصال کابل LAN هستیم.

استندی که در جعبه PlayStation 5 قرار دارد، برای این که کنسول را به صورت عمودی قرار دهیم ضروری است زیرا طراحی کنسول قطعاً عمودی قرار دادن آن را بدون استند، با مشکل روبرو می‎کند. برای قرار دادن آن به صورت افقی نیز باز هم از استند استفاده می‎شود که بر روی کناره‎های آن محکم شده و کنسول را نگه می‎دارد. البته در این حالت کنسول ثابت نیست و ممکن است در صورت تماس، شاهد تکان خوردن آن باشیم. البته این مشکل خاصی نیست زیرا کنسول‎ها تا جایی که ممکن است باید ثابت سرجای‎شان نگه داشته شوند و کسی نسبت به جابجایی آنان اقدام نمی‎کند. برای قرار دادن آن به صورت عمودی، به یک پیچ نیاز دارید که همراه خود استند بوده و آن را به قسمت پایینی کنسول وصل می‎نماییم. وصل کردن آن نیز بسیار ساده بوده و حتی با دست انجام می‎شود و نیازی به پیچ گوشتی نیست. به غیر از طراحی ظاهری، اندازه PlayStation 5 ممکن است برای افرادی آزار دهنده باشد. اگر آن را عمودی قرار دهید، حدود 40 سانتی‎ متر ارتفاع دارد و در صورت قرار دادن به شکل افقی، طولش به 39 سانتی متر می‎رسد و حدود 11 سانتی متر نیز ارتفاع دارد! این حتی از نسخه اصلی پلی‎استیشن 3 و نسخه اولیه ایکس باکس وان نیز بزرگ‎تر است! حتی از قرار دادن دو پلی‎استیشن روی هم نیز بزرگ‎تر است. به دلیل این اندازه بزرگ، ممکن است قرار دادن آن درون میز یا حتی روی آن، برای بعضی مشکل ساز باشد.

سیستم عامل کنسول کاربردی، راحت و چشم نواز است. در ابتدا پیشنهاد می‎شود که پلی‎استیشن 4 و PlayStation 5 را به یک اینترنت مشترک وصل کنید تا کار انتقال فایل‎های ذخیره، محتوای دانلودی و اطلاعات حساب پلی‎استیشن‎تان شروع شود. قابل ذکر است که این فرایند ممکن است طول بکشد. می‎توانید به غیر از این کار، از یک هارد اکسترنال استفاده کنید که عناوین پلی‎استیشن 4 نیز بر روی آن موجود باشند. با وصل کردن آن، کنسول جدید می‎تواند به کل بازی‎های‎تان به راحتی دسترسی داشته باشد. در رابط کاربری جدید، به راحتی می‎توانید در بین لیست بازی‎های‎تان جستجو کنید. جالب است بدانید عناوین پلی‎استیشن 4 نیز با ذکر اسم PS4 از سایر عناوین جدا شده‎اند. عجیب این است که در بخش جستجو، حتی قسمتی برای بازی‎های پلی‎استیشن 3 نیز وجود دارد که البته خالی می‎باشد. در نگاه کلی و بعد از مدتی استفاده، تفاوت فراوانی میان کلیت این رابط کاربری و رابط کاربری پلی‎استیشن 4 دیده نمی‎شود اما قطعاً از هر نظر ظریف‎تر و سریع‎تر جلوه می‎کند. فشردن دکمه پلی‎استیشن بر روی کنترلر، باعث ورود به منوی Control Center می‎شود که شبیه Taskbar در ویندوز است. رفتن به قسمت دانلودها و یا چک کردن آنلاین بودن دوستان‎تان در پلی‎استیشن 4 با دکمه فشردن‎های زیادی همراه بود و باید از قسمتی به قسمت دیگر می‎رفتید. قابلیت Control Center در PlayStation 5 این امر را بسیار آسان‎تر کرده و با فشردن تنها یک دکمه، به کلیه این اطلاعات دسترسی دارید. تفاوت دیگر با رابط کاربری پلی‎استیشن 4، کارت‎ها هستند که در صورت فشردن دکمه پلی‎استیشن ظاهر می‎شوند. بسیاری از آنان کاربرد زیادی ندارند و یا اخبار و اطلاعات و مقالات مربوط به بازی‎های مورد علاقه‎تان هستند یا اسکرین شات‎های مختلف هستند. گرچه کارت‎هایی به نام فعالیت‎ها نیز به چشم می‎خورند که به نظر به درد بخور می‎آیند. برای مثال در آنان ذکر شده که چقدر با به پایان رساندن یک مرحله یا ماموریت فاصله دارید. همچنین قرار است اشارات و راهنمایی‎های کوتاهی مربوط به بازی‎ها نیز در آن جا قرار داده شود. برای مثال، عنوان Demons Souls قرار است بیش از 180 ویدئو راهنما داشته باشد که اگر در جایی به مشکل برخوردید، از طریق آنان راه حل را بیابید. پتانسیل استفاده از این بخش در دست توسعه دهندگان قرار دارد و امیدواریم کاربردها و ویژگی‎های جذابی برای این قابلیت را در بازی‎ها قرار دهند. از دیگر قابلیت‎های رابط کاربری می‎توان تغییر عملکرد دوربین، تماشای بازی دوستان‎تان به صورت آنلاین هنگامی که خودتان نیز بازی می‎کنید و حتی چت کردن با آنان اشاره نمود.

یکی از بزرگ‎ترین جهش‎های نسل جدید، استفاده از هاردهای SSD به جای هارد درایو‎های معمولی است. این کار باعث می‎شود زمان صفحات لودینگ به شکل قابل توجهی کاهش یافته و حتی لود تسکچرها درون بازی‎ها بسیار سریع‎تر صورت بگیرد. هارد PlayStation 5 می‎تواند در یک ثانیه 5.5 گیگ اطلاعات را بخواند که بر روی کاغذ، دو برابر سریع‎تر از کنسول Xbox Series X است! این یعنی می‎توان تنها در عرض حدودا 45 ثانیه، کنسول را روشن کرد و وارد بازیی همانند Spider-Man Miles Morales شد! تا بالا آمدن بازی ممکن است مدتی طول بکشد اما وقتی وارد منوی بازی شده و قصد لود کردن و وارد شدن به گیم‎پلی را دارید، عملاً در یک چشم بهم زدن این فرآیند انجام می‎شود. بعد از نسل‎ها منتظر ماندن پشت صفحه‎های لودینگ و خواندن راهنمایی‎های آنان، می‎توان این امر را پیشرفتی گسترده دانست.

علاوه بر هارد SSD بسیار سریع، کنترلر جدید نیز بسیار هیجان انگیز است. شاید در نگاه اولیه، به DualShock4 شباهت‎هایی داشته باشد اما اگر با آن کار کنید، متوجه می‎شوید که بسیار متفاوت‎اند. طراحی ظاهری آن مانند خود PlayStation 5 بوده و از نظر اندازه نیز کمی بزرگ‎تر از DualShock 4 است. البته قطعاً می‎توان آن را بسیار زیباتر از کنترلر قبلی دانست. دکمه‎های Options و Create نیز نسبت به DualShock 4 برآمدگی بیشتری داشته و فشار دادن آنان راحت‎تر از پیش است. این کنترلر، یک میکروفون داخلی نیز دارد که شما را از هدست بی نیاز می‎کند. اما هنوز هم بر روی آن یک جک 3.5 میلی‎متری برای اتصال هدست‎های مختلف وجود دارد. پورت شارژ آن نیز USB Type C می‎باشد. تفاوت عمده آن، در کاربردش و مخصوصاً قابلیت Haptic Feedback است. ویبره‎های مختلف آن در هر قسمت از بازی، می‎تواند از یک دست به دست دیگرتان منتقل شده و حالت‎های بسیاری از ویبره در آن وجود دارد. دکمه‎های L2 و R2 نیز به لطف قابلیت Adaptive Trigger حس واقعی بازی کردن را به شما القاء کرده و در شرایط خاص، فشردن آنان مشکل‎تر از قبل می‎شود. بازی Astro’s Playroom که بر روی کنسول نصب شده، عنوانی کاملاً مناسب برای تست کردن قابلیت‎های این کنترلر جدید می‎باشد. به عقیده بسیاری، کنترل DualSense جهش بزرگی محسوب شده و در بین پیشرفت‎های کوچک و حتی بی‎اثر امروزه، می‎تواند بسیار راضی کننده و متفاوت باشد.

در بحث قدرت و توانایی، امسال کنسول مایکروسافت یعنی Xbox Series X حدود 20 درصد قوی‎تر از PlayStation 5 ظاهر شده است. البته این تفاوت در حال حاضر بی‎ معنی است و تا هنگامی که به تست کردن بازی‎های ترد پارتی بر روی هر دو کنسول و نیز چک کردن دقیق عملکرد اجرایی آنان پرداخته نشود، این تفاوت فقط در حد عدد خواهد بود. علاوه بر این، PlayStation 5 می‎تواند تعدادی از عناوین را نیز با نرخ فریم 120 بر ثانیه اجرا کند؛ البته اگر تلویزیون 4K شما توانایی پردازش آن را داشته باشد. این که ارتقای نرخ فریم مهم‎تر باشد یا رزولویشن، امری کاملاً سلیقه‎ای است و برای برخی بازی کردن به صورت 60 فریم در همان کیفیت 1080 بسیار جذاب‎تر از کیفیت 4K است و عده دیگری نیز ترجیح می‎دهند بازی را به صورت 30 فریم ولی بر روی کیفیت 4K تجربه نمایند. برای مثال، بازی Spider-Man Miles Morales به شما توانایی انتخاب بین 30 فریم و کیفیت بالا از قبیل تکنولوژی Ray Tracing و سایر افکت‎های نوری و یا تجربه بازی به صورت 60 فریم ولی بدون این تکنولوژی‎ها را می‎دهد.

با توجه به قدرت و کارایی آن، کنسول PlayStation 5 تا حد زیادی بی سر و صدا بوده و در تستی که در IGN انجام شده، فن‎های کنسول در دمای 58 درجه صدایی برابر با 44 دسی‎بل تولید می‎کنند که حتی نسب به پلی‎استیشن 4 پرو نیز بسیار بهتر است زیرا همین کنسول در چنین دمایی، سر و صدایی واقعاً زیاد ایجاد می‎کند که برای برخی افراد می‎تواند آزار دهنده باشد.

یکی از ویژگی‎ها و نقاط قوت PlayStation 5 که همان هارد SSD بسیار سریعش است، یکی از نقاط ضعفش نیز می‎باشد. بر روی جعبه ذکر شده که از حجمی برابر با 825 گیگابایت برخوردار است ولی مقدار حجمی که برای نصب بازی‎ها می‎توانید استفاده کنید تنها 667 گیگابایت است که تا حدی کمتر از 802 گیگابایت حجمی است که Xbox Series X در دسترس بازی‎باز قرار می‎دهد. بستگی به بازی‎هایی که نصب می‎کنید و این که عناوین نسل آینده نیز مانند این نسل هستند یا خیر، شاید حداکثر 10 تا 12 بازی را بتوان همزمان بر روی کنسول نصب کرد. همانطور که ذکر کردیم، می‎توان از هارد اکسترنال که ممکن است در گذشته برای پلی‎استیشن 4 استفاده کردید در PlayStation 5 نیز استفاده کنید اما از این طریق تنها بازی‎های پلی‎استیشن 4 را می‎توانید اجرا کنید و خود بازی‎های PlayStation 5 فقط بر روی هارد داخلی کنسول نصب می‎شوند. می‎توانید به راحتی یکی از صفحات کنسول را جدا کرده و یک SSD دیگر جهت افزایش حجم بر روی دستگاه نصب کنید اما در حال حاضر هیچ SSD که تاییدیه سونی را دریافت کرده باشد در بازار موجود نیست و فعلاً باید با همان 667 کنار بیایید. البته قابلیت ذخیره بازی‎های PlayStation 5 بر روی هارد اکسترنال نیز وجود دارد اما برای تجربه آن، باید دوباره به SSD داخلی کنسول منتقل شوند. این مسئله ممکن است در صورتی که بازی‎های زیادی را بر روی کنسول داشته باشید، آزار دهنده باشد.