مدت زمان یا کیفیت؟ کدامیک فاکتور مهمتری برای بازی است؟
مدت زمان لازم برای اتمام رساندن بازی تبدیل به یکی از مهمترین پارامترها برای گیمرها شده است. از آنجایی که صنعت بازی های ویدئویی پیشرفت بسیاری داشته، قشر کثیری از مردم معمولی نسبت به این سرگرمی جلب شدهاند. از طرف دیگر با پیشرفت تکنولوژی، هزینه ساخت بازی های ویدیویی افزایش پیدا کرده و هم اکنون شاهد انتشار اکثر بازیها با برچسب 30 یا ۶۰ دلاری هستیم. وقتی که مخاطبین ۶۰ دلار برای یک بازی می پردازند، انتظار دارند که مدت زمان بسیار زیادی سرگرم شوند. از این رو توسعه دهندگان بر روی مدت زمان لازم برای به اتمام رساندن بازی خودشان و تکمیل موارد فرعی، سرمایه گذاری بسیاری میکنند. اما کدامیک از این دو پارامتر، از اهمیت بیشتری برخوردار است؟ در این مقاله قصد داریم تا پاسخی به سوال مطرح شده دهیم. پس در ادامه همراه وب سایت نوین اسپات باشید.
انتظار مخاطبان از بازیهای ویدیویی به شدت افزایش پیدا کرده و هنگامی که عنوانی همانند رد دد ریدمپشن ۲ یا ویچر ۳ با برچسب کاری ۶۰ دلاری روانه بازار میشوند و برای صدها ساعت مخاطب را سرگرم می کنند، پذیرش خط داستانی های زیر ۱۰ ساعت برای گیمر ها کمی سخت شده. حال تمام بازی های تک نفره موفق باید عمیق و منحصر به فرد باشد و حداقل ۲۰ الی ۳۰ ساعت بازی کننده را سرگرم کنند. اما هم بنده و هم شما می دانیم که این انتظار کاملاً اشتباه است. در حقیقت هر مخاطبی باید با کیفیت محتوای بازی، آن را بسنجد. از قدیم الایام مثالی در بین مردم ما وجود داشت که بیان میکرد: کیفیت مهمتر از کمیت است. اما متاسفانه در بین گیمر های امروزی، فاکتور کیفیت کم رنگ شده و اکثر مخاطبان به دنبال شدن با یک بازی هستند که آنها را برای مدت زمان زیادی سرگرم کند. درک این موضوع سخت نیست زیرا که بازی های ویدیویی به یک سرگرمی لاکچری و گرانقیمت تبدیل شده است. برای مثال اگر بخواهید کنسول های نسل نهم این خریداری کنید، باید حداقل ۱۸ میلیون تومان خرج کنید. از طرفی دیگر به صورت سالانه و یا ماهانه، ملزم به پرداخت حق اشتراک برای عضویت در سرویس های مختلف هستید تا بتوانید به صورت چند نفره بازی کنید. هر سال که میگذرد، بازی های ویدیویی به سرگرمی گرانقیمتتری تبدیل می شود. دلایلی که مطرح شد، سبب شده تا مخاطبان سخت تر از گذشته برای تجربه بازی های مختلف پول خرج کنند. شرکت های بازی سازی نیز متوجه این موضوع شده اند و اگر به مارکتینگ عناوینی که در سالهای گذشته منتشر شده، دقت کنید، متوجه میشوید که توسعهدهندگان مانور بسیار زیادی بر روی مدت زمان لازم برای به اتمام رساندن بازی میدهند.
درست است که کیفیت محتوای ارائه شده از بیشترین اهمیت برخوردار است اما نمی توان مدت زمان سرگرم شدن با بازی را به منزله یک فاکتور بی ارزش خطاب کرد. حتی شخص بنده که اهمیت بسیار زیادی به کیفیت بازی میدهم، انتظار دارم که عناوین مورد علاقم، برای ساعات طولانی مرا سرگرم کند. برای مثال حتی اگر یک بازی در بالاترین سطح کیفی قرار داشته باشد اما بدانم که برای به اتمام رساندن خط داستانی نیازمند حداکثر ۵ ساعت صرف زمان هستم، صبر می کنم تا کمپانی ناشر بازی خود را با تخفیفی بزرگ به حراج بگذارد تا آن را بخرم.
هنگامی که قصد خرید یک بازی را دارید، به چه فاکتوری بیشتر اهمیت می دهید ؟ مدت زمانی که شما را سرگرم می کند یا سطح کیفی عنوانی که خریداری می کنید؟
از آنجایی که همیشه این دو فاکتور در یک بازی یافت نمی شوند، پس باید در خصوص آن فکر کنیم. دلیل نمیشود که اگر یک بازی مدت زمان کمتری شما را سرگرم کند، ارزش نداشته باشد. برای مثال میتوان عنوان A plague Tale را بیان کرد که یک بازی کاملا خطی می باشد و مخاطب را کمتر از ۱۰ ساعت سرگرم میکند اما به شخصه، تجربهی آن را به تمام گیمر هایی که به ژانر اکشن ماجراجویی و داستان محور علاقه دارند، توصیه میکنم. همچنین مدت زمان لازم برای به اتمام رساندن یک بازی، رابطه مستقیمی با ژانر آن نیز دارد. برای مثال همه ما انتظار داریم که یک بازی ترسناک کمتر از ۱۰ ساعت طول بکشد. اما اگر یک بازیگر نقش آفرینی پیچیده و عمیق با دنیای باز به همین میزان مخاطب را سرگرم کند، یک عیب بزرگ برای آن به شمار میرود. همچنین در سالهای اخیر شاهد انتشار بازیهای بودیم که برای مدت زمان زیادی مخاطب را سرگرم می کرد اما محتوای آن از کیفیت لازم برخوردار نبود. برای مثال میتوان به بازی Assassin’s Creed Odyssey اشاره کرد که مملو از ماموریت های فردی خسته کننده و تکراری بود.
در انتها باید به این موضوع اشاره داشت که در یک دنیای ایده آل، مهمترین عامل برای سنجش یک بازی و خرید آن، کیفیت محصول می باشد، نه مدت زمان لازم برای به اتمام رساندن آن! اما متاسفانه ما در یک دنیا یک ایده آل زندگی نمیکنیم و همچنین موضوع را میدانیم که به زودی بسیاری از بازیهای بزرگ با برچسب ۷۰ دلاری عرضه خواهند شد. در این میان کمپانی های بزرگی همانند مایکروسافت شروع به ساخت سرویس های اشتراک همانند ایکس باکس گیم پس می کنند و بسیاری از عناوین پرخرج را به صورت رایگان در دسترس کاربران قرار می دهند. البته هنوز نینتندو و کمپانی سونی نسبت به روشهای قدیمی خود پایبند هستند و سرویسهای اشتراکی همانند ایکس باکس گیم پس را به منزله ریسک های بزرگی برای خودشان تلقی می کنند. امیدواریم که در آینده نزدیک، کمپانیهای ناشر در قیمت گذاری محصولات خودشان توجه بیشتری داشته باشند تعامل بین مشتری و تامین کننده، سالم باقی بماند
دیدگاه کاربران
0 دیدگاهاولین نفری باشید که نظر میدهد...
پاسخی بگذارید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *